Τα διαμάντια είναι παντοτινά, ανεκτίμητης αξίας, αλλά είναι θαμμένα
στο χώμα, στο σκοτάδι.
Υπάρχουν, αλλά για να τα ανακαλύψεις, πρέπει να είσαι ικανός να τα ψάξεις,
να τα ξεχωρίσεις και μετά να ξέρεις την τέχνη να τα επεξεργαστείς και να τα
βγάλεις στο φως.
Μόνο στο φως δείχνουν την ομορφιά τους, τη δύναμη τους και την αξία τους.
Βλέπω, θαυμάζω και ευγνωμονώ,
αυτό το διαμάντι που μπήκε στη ζωή μας, τον πολύτιμο Καθηγητή κ. Τσιόδρα, που καθημερινά, μια Χώρα ολόκληρη, όλοι οι
Έλληνες, κρεμόμαστε απ’ το στόμα του και ρουφάμε βαθιά στην ψυχή μας, κάθε του
λέξη.
Και βέβαια, κάποια
ερωτήματα βγαίνουν αυθόρμητα από μέσα μου :
- Είναι
πράγματι ο Ελληνικός λαός, ο επιούσιος λαός του Θεού και μας έστειλε εξ Ουρανού
αυτόν τον πεφωτισμένο σωτήρα μόνο σε μας, τα «δικά του παιδιά»;
- Στους άλλους
λαούς, γιατί δεν έστειλε κάποιον τέτοιον «Άγγελο» κ. Τσιόδρα, να σώσει κι
άλλους ανθρώπους; Είναι τόσο αμαρτωλοί οι άλλοι λαοί; Είναι δυνατόν, τόσοι
ισχυροί και προοδευμένοι λαοί, όπως οι Αμερικάνοι, οι Γερμανοί, οι Σουηδοί, οι
Ολλανδοί, οι Γάλλοι, οι Βρετανοί, οι Ισπανοί, οι Ιταλοί, κ.α., να είναι τόσο
ανίκανοι και τόσο αμαρτωλοί ώστε να μη δικαιούνται την ευλογία και να μη διαθέτουν
έναν «Άγγελο» κ. Τσιόδρα.
Κάτι άλλο τρέχει.
Και όμως,
σιγά-σιγά επιβεβαιώνεται, ότι ο Θεός είναι μεγάλος και φιλεύσπλαχνος για
όλα τα πλάσματα Του, πιστούς και άπιστους.
Επιβεβαιώνεται, ότι τέτοιοι «Άγγελοι» κ. Τσιόδρες, εστάλησαν και υπάρχουν
ανέκαθεν, παντού στον Κόσμο.
Υπάρχουν, στα Κράτη, υπάρχουν στις επιχειρήσεις, στους οργανισμούς, στις
μεγάλες και μικρές κοινωνίες…. παντού.
Είναι «Άγγελοι» αφανείς που δουλεύουν, που μελετούν, που επεξεργάζονται που
Προειδοποιούν και Εισηγούνται. Είναι ανεκτίμητες αξίες, που έχουν
και εκπέμπουν Φως, αλλά αυτό άλλοτε το σκεπάζει το σκοτάδι και χάνεται στην
απραξία και στην ανικανότητα και άλλοτε ευτυχεί να βρεθεί στον δρόμο ενός άξιου
«Κυνηγού Αξιών» για να λάμψει στο φως και να αναδείξει την Αξία του.
Το σίγουρο λοιπόν είναι, ότι Τσιόδρες υπάρχουν, αλλά συνήθως μένουν
σκεπασμένοι στη λάσπη διότι κάποιοι άσχετοι Κυνηγοί, δεν αντιλαμβάνονται την
αξία τους, βλέπουν τα διαμάντια σαν πέτρες και τα βάζουν στην άκρη, στα αζήτητα.
Ο προβληματισμός είναι :
Την
αξία την έχει το διαμάντι ή μήπως τελικά, του τη δίνει αυτός που το ανακαλύπτει
και εκτιμά σωστά την αξία του;
Αν ξέρατε πόσες αδαμάντινες Εισηγήσεις, κάποιων κ. Τσιοδρέων, έχουν ριχτεί
στο καλάθι των αχρήστων, θα είχατε ξεσηκωθεί.
Διότι, αυτό που μετράει τελικά είναι μόνο η Απόφαση.
Είναι η Απόφαση των Αρίστων, για Αρίστους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου